ΣΜΟΛΙΚΑΣ (2637μ.) – Παλαιοσέλι – Δρακόλιμνη – Κορφή

Ο γερο-Σμόλικας εκτείνεται στο βόρειο τμήμα του νομού Ιωαννίνων και στο δυτικό του νομόυ Γρεβενών. Με τον Γράμμο στα βόρεια και την Τύμφη στα νότια, αποτελεί τμήμα του ορεινού όγκου της β. Πίνδου.
Στα τέλη του Ιούλη λοιπόν σύντροφοι από αυτοοργανωμένες συλλογικότητες βρεθήκαμε στους πρόποδες του Σμόλικα και από κοινού οργανώσαμε την ανάβαση στα μονοπάτια του βουνού.
Η πορεία ξεκίνησε από το ορειβατικό καταφύγιο του Σμόλικα σε υψόμετρο 1750μ. το οποίο είναι προσβάσιμο από καλοπατημένο δασικό δρόμο που ξεκινά από το Παλαιοσέλι, μήκους 7χλμ.
Το μονοπάτι (Ο3) ελίσσεται μέσα σε δάσος μαύρης πεύκης (pinus nigra) και ρόμπολου (pinus leucodermus) σχεδόν μέχρι τα 2000μ. υψόμετρο. Μετά από 2 – 2,5 ώρες πορείας, με φορτωμένα σακίδια, συναντήσαμε τη Δρακόλιμνη σε υψόμετρο 2150μ., όπου και στήσαμε τον καταυλισμό μας.
Η πηγή που συναντήσαμε στο δρόμο μας είναι περίπου 5 λεπτά μετά το καταφύγιο, αλλά δεν αγχωνόμαστε γιατί το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου επιφανειακά ύδατα κυλάνε στις ρεματιές, γύρω από την Δρακόλιμνη, τον κώνο της κορφής και τις τριγύρω στάνες. Αναφορικά εμείς συναντήσαμε τρεις.
Το μεγαλύτερο μέρος της ομάδας επέλεξε ολοήμερη ρέκλα, ενώ ένας μικρός ευέλικτος σχηματισμός 4 ατόμων κατηφόρισε προς το χωριό Πάδες για ανεφοδιασμό.
Ξεκινώντας από τη Δρακόλιμνη για Πάδες το μονοπάτι είναι το ίδιο με αυτό του Παλαιοσελίου. Στα 20 λεπτά περίπου συναντάμε διακλάδωση οπού συνεχίζει καλοσηματοδοτημένο μονοπάτι προς το χωριό. Η μόνη δυσκολία της διαδρομής ήταν στην τοποθεσία “Σάρα” οπού το μονοπάτι κόβεται και χάνεται από το σαθρό έδαφος της ρεματιάς. Εμείς πρέπει να κολλήσουμε στην απέναντι πλαγιά, όπου η σηματοδότηση ξαναείναι εμφανής.
Η διάρκεια αυτής της διαδρομής είναι 2 ώρες στη κατάβαση με 1000μ. υψομετρική διαφορά και τρεις ώρες στην ανάβαση. Η μισή διαδρομή της επιστροφής πραγματοποιήθηκε νύχτα και η επιστροφή στη Δρακόλιμνη βρήκε την ομάδα ρέκλας μπροστά στη φωτιά να περιμένει το τσίπουρο…
Λίγο μετά τις 5 το πρωί ένας νέος ευέλικτος σχηματισμός 8 ατόμων αυτή τη φορά, πήρε το μονοπάτι για την ψηλότερη κορφή του Σμόλικα με υψόμετρο 2637μ. Η πορεία τραβερσάρει τον κώνο της κορφής, έχει καλή σήμανση ακόμα και με πολύ χιόνι και σε περίπου 1-1,5 ώρα βρίσκεσαι στο ψηλότερο σημείο της β. Πίνδου να ατενίζεις τις επιβλητικές κορυφές της βορινής όψης της Τύμφης, τον Γράμμο, τη Βασιλίτσα και δεκάδες άλλες κορφές που οι αντάρτικοι σκοποί ακόμα περιφέρονται με τις ριπές του ανέμου.
Από εκεί φεύγει και το μονοπάτι για Σαμαρίνα μέσω Μόσιας, όπου βρίσκονται οι απόκρυμνες πλαγιές του βουνού αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία όπως και η κατάβαση για Κεράσοβο μέσα από δάση οξιάς.
Η επιστροφή στο καταφύγιο από την κορυφή διαρκεί περίπου 2 ώρες συνεχούς κατάβασης.
Στου Σμόλικα τις χρυσοπορφυρές τις ράχες βρεθήκαμε, γνωριστήκαμε, κουβεντιάσαμε, συνδιαμορφώσαμε και νοιώσαμε πως όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
[lg_folder folder=”smolikas09/”]

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *